Medju optuzenima, u dogadjajima na Husinu ucestvovali su: Karlo Zeleznik, Ivan Bracun, Franjo Maric, Mijo Tomic, Juro Kerosevic, Marko Fidler, Simo Topalovic, Bozo Mrkic, Marko Maric, Simo Bisic i Mijo Ilicic.
Soba koju je za stanovanje dobio Ivan Bacun u kuci Jure Ruzica nazvana je “kancelarijom”. Uz samu tu kucu nalazila se “Ruzica Basca”, mjesto gdje su odrzavani sastanci i dogovori.
Na mjestu “Ruzica Basci” odrzan je prvi sastanak 25.12. Sa tog sastanka odaslao je opt, Karlo Zeleznik ljude u okolna mjesta i javio im da ce se tog dana u vece odrzati skupstina i pozvao ih da dodju sa oruzjem.
Na tu skupstinu odrzanu kod Begova Konaka dosli su svi Husinjani i mnogi seljaci iz okolnih sela. Oboruzani su bili puskama, sjekirama i koljem. Govorili su Karlo Zeleznik, Franjo Maric, Ivan Bracun. Receno je da zandarmerijsku patrolu ako bi dosla po strajkace treba razoruzati. Svi se ljudi imaju okupiti i ponijeti sobom oruzje. Ruzica Basca oznacena je kao srediste akcije. Otud ce biti razaslane patrole koje ce biti u stalnoj vezi sa skupom u R. Basci.- skupstina je to odobrila.
Utvrdjeni su odziv i lozinka i pristupilo se obrazovanju patrola koje su krstarile po selu i neposrednoj okolini. Prvo su patrolu poveli opt. Karlo Zeleznik i Franjo Maric s puskom i Marko Maric.
Drugi dan Bozica, 26.12. , poslije mise odrzan je jos jedan zbor. Tu su se ponovo slozili odnosno odluka donosena dan prije kod Begova Konaka.
Skup se sa Ruzica Basce nikako nije razilazio, a patrole su stalno krstarile.
Pred vece stize vijest da se od Tuzle priblizavaju zandarmi. Na znak uzbune svi su krenuli i zauzeli polozaje na Begovom Brdu, kod vinograda i kod groblja. Vijest se pokazala kao lazna, jer zandarna bije bilo.
Treci dan Bozica, po nalogu gradsko – industrijskog kotarskog ureda posao je narednik Petar Kovacevic sa 11 zandara i 8 policista na Husino i okolna sela. Zadatak mu je bio da sa Husina, Ljubaca, Morancana, Pasaca, Parsela, Dubrava, Lipnice sprovede “strance” (Slovence) radnike strajkace. U isto vrijeme dosao je iz Tuzle jedan pristav industrijsko – gradskog kotarskog ureda u Kreku sa proputnicama za oko 330 tih radnika. Cim stigne u Kreku on je imao da ih uputi zeljeznicim i to strance u Brod a ostale u Doboj ili neku drugu stanicu.
Tog istog dana sa Husina poslat je poziv radnicima da se naoruzaju i dodju na Ruzica Bascu.
Narednik Kovacevic podijelio je svoj odred u 3 patrole. Jednu patrolu od 6 ljudi uputio je ka Lipnici, drugu od 3 covjeka ostavio je na Bukinju, a on sam sa jos desetoricom ostalih posao je na Husino.
Dosavsi pred samo podne na Husino Kovacevic radi brzeg i lakseg nalazenja “stranaca” uputi zandarma Djordja Reljica sa policistima Ibrahimom Nadzakovicem i Mijom Zekicem prema mahali Kerosevica. On sa ostalima podje kuci kneza Bone Pejica.
Radnicki skup na Ruzica Basci obavjesten je o dolasku zandarma i sam se podijelio i krenuo prema Kerosevica kuci i prema groblju.
Knez je u oci tog dana 26. pred vece vidio skup na Begovu Konaku, ali mu nije davao ozbiljniju vaznost. Razmisljao je hoce li reci zandarmima o tome sta ili nece. Usput su ih i neke zene opominjale i govorile im da se ne izlazu opasnosti. Knez je vjerujuci da je ono sto je vidio dan ranije na brdu neozbiljno isao sa narednikom dalje.
Gomila je uz pucnjavu i viku izvrsila napad. Zandarmi i policisti iznenadjeni, odgovore vatrom. Narednik se starao da umiri i jedne i druge. On i policista Josip Stoklasa budu razoruzani i zarobljeni.
U odredu narednika Kovacevica nalazi se i policista Risto Pantelic. On se sa jos nekoliko drugova povlacio i zadrzavao napadace vatrom. Tako je zastao kraj jedne kuci, zaklonio se za njezin cosak i kleknuvsi poceo da puca. Tu je zadobio jedan udarac u ledja kamenom. Od koga je pao. Na njegov poziv dosla su dva oruznika i povela ga sa sobom. Za njima je ispaljeno jos nekoliko metaka iz puske.
Patrola zandarma Reljica i dvojice policista, isto tako iznenadjena je, nakon kratkog puskaranja dala se u bjekstvo. Napred su bjezali policisti Nadzakovic i Zekic, a za njima Reljic, optuzeni Jure Kerosevic ga stigne i rani, a zandarm istog dana umre.
Dok je zandarma Djordje Reljic bjezao putem, policiste Zekic i Nadzakovic okrenuli su preskocivsi vrljike, niz njivu Basinac. Njih je gonila jedna grupa radnika.
Nadzakovic je tom prilikom uhvacen u tucen stapovima i rukama i odveden u selo, gdje je zatekao narednika Kovacevica i policistu Josipa Stoklasa. takodjer zarobljene.
Drugi policista iz Reljiceve patrole, Mijo Zekic najdalje je odmakao. On je bez puske uspio da se izvuce i pobjegne uz brdo u Kreku.
Policistu Josipa Stoklasa radnici stignu, a Marko Fidler mu oduzme pusku. I njega su sa sobom poveli u selo.
Trojicu zarobljenih narednika Petra Kovacevica i policiste Josipa Stoklasa i Ibrahima Nadzakovica. odveli su u kancelaruju Ruzica kucu.
Optuzeni Karlo Zeleznik rekao im je da su taoci.
Jedan je seljak Nadzakovicu skinuo obe bluze sto je na sebi imao a dao mu svoj gunj.
Optuzeni Karlo Zeleznik prinio je svoj revolvor glavi narednika Kovacevica i policiste Stoklasa.
Oni su u toj kuci ostali sve do pred vece kad su prevedeni u kucu Peje Josipovica. Tu su ih cuvala 3 strazara od kojih je jedan bio optuzeni Bozo Mrkic sa zarobljenima postupalo se covjecno. dali su im da jedu i piju,ali su ipak bili u velikom strahu. U toj su kuci ostali sve do iza pola noci, kada su dosli vojnici zarobljenici i oslobodili ih.
Bozo Maric zvani Brkica predradnik u rudniku Kreka, nije pristao na strajk nego je nastavio da radi. Kada se 27. u vece vratio kuci, dosla su trojica radnika, medju njima optuzeni Osman Djulovic s puskom i po naredjenju Zeleznika, odveli ga u “Ruzica Bascu”. Tu ga je Djulovic opet po naredbi Zeleznika udario nekoliko puta kundakom. Zatim su ga vezali i odveli u kucu Peje Josipovica. Po naredbi Zeleznika odveden je vezan iz te kuce na Begovo Brdo gdje je ostao do dolaska vojske. i on je bio u velikom strahu.
Tog dana ponovo je odrzan skup na Ruzica Basci. na poziv Zeleznika dosli su radnici sa Husina i okolnih sela. Zelenik ih je kurazio rekavsi im da imaju dosta oruzja i da njihove patrole cuvaju selo. Dao je opt. Osmi Djulovicu 40 ljudi da odvede sa sobom na brdo, a ostatak je dam poveo na brdo.
Te noci dosla je vojska. red je bio povracen.
Optuzeni Karlo Zeleznik i Ivan Bracun dosli su 28.12. u Bistarac Ibri Aticu i kod njega ostali do 30. u jutro.
Odatle su zeljeznicom preko Doboja otisli u Beograd pa u Sisak gdje su uhvaceni i sprovedeni u Tuzlu.
Na sastanku u Komunistickom Domu 23.12.1920. bili su iz Lipnice Bozo Mandic i Ivusa Perunovic. Optuzeni Mijat Marjanovic porucio je Bozi Mandicu da bi trebalo razoruzati patrole ako bi dosle u selo.
Te iste veceri odrzan je sastanak u Lipnici, u kuci Marka Pejica. Na tom sastanku govoreno je o slanju kola u Kreku po Slovence., a zatim se preslo na razgovor o potrebi otpora protiv zandarmerije i o kolicini oruzja s kojim se moze racunati. Ipak na tom sastanku nisu doneseni nikakvi odredjeni zakljucci u tom pravcu. Dok su oni razgovarali pred kucom im je stajao jedan strazar. Od optuzenih na tom su sastanku bili Bozo Mandic, Mijat Marjanovic, Ivusa Peranovic i Marko Peranovic.
26.12. na poruku Zeleznikovu otisao je Bozo Mandic sa jos jednim Lipnicaninom na Husino. preporuceno im je, da se odupru zandarima ako bi dosli da gone Kranjce.
Sutradan 27.12. odvedu zandarmi jednog Slovenca u Tuzlu. Povodom toga odrze Lipnicani sastanak na Kolarovcu. Tu su izrazili svoje negodovanje, sto su im ipak zandarmi odveli jednog Slovenca i rijesili da to vise ne dopuste. Odatle su sisli na poziv opt. Bone Marjanovica na “Luku” i poslali pomoc Husinu. U vece su svi otisli u kucu Bone Marjanovica. Predhodno je bio jedan manji sastanak na “stranama” gdje je opt. Ivusa Peranovic govorio o dogadjajima i obavjestavao prisutne.. U kuci Bone Marjanovica ostali su do ujutro. Namjera im je bila da se odupru zandarmeriji ako bi dosli po Kranjce. Kad su se rastali postavili su straze da paze na raskrsca a oni cim budu jeli, utvrde da se sastanu na kod Begova konaka. Jedni su otisli Begovu Konaku a drugi na Rastik. Svi su skoro bili naoruzani sjekirama i koljem.
29.12. dosla je vojska sa zandarmima i zarobila jednog Lipnicaninam zbog osorljivog ponasanja. Kad su Lipnicani culi za ovo skupe se na njivi, zvanoj “Luka” i stog mjesta podju da udare na na zandarmeriju i vojsku. Cim su ih ovi docekali puscanom vatrom Lipnicani su pobjegli. U bjezanju opalio je opt. Ivo Marjanovic tri metka na vojnike. Time su zavrseni dogadjaji u Lipnici
